بی رحم

بگو بِت حالا خوش میگذره بی من؟!
کجایی تنهایی بی رحم
خودت بریدی دوختی
فکر کردی، منم اجازه میدم؟!

گفتم: سرد نشی یه روز بام!
گفتی: عمرا.
دور نشی ازم که بی تو مردم
مثل تو ندیده بودم به عمرم
یه آدم خاص، احساسی کلا

کی میگفت تا تَش پا به پاتم، هان؟
حالا چرا میگی سد راتَم؟
یه پرنده بودی، بودم آسمونت
تو بودی مرکز کائناتم

از قلبم نمیذارم، نه
دور باشی یه لحظه هم حتی
اگه امروز نمونی دیگه
فرقی نداره بشی پشیمون فردا

رفتی پشتت غم از در اومد
برگرد ببین هنوز همونم
اونی که نمی بنده روت چشماشو

دلتنگیات زنجیر پامه
کاش میدیدم این بحثا خوابه
و باز صبح تو گوشم