boome naghashi

یه رنگ دیگه زدی دنیامو مثل یه نقاشی
نمی دیدم مثل تو، حتی توو خیال
جهان من یه بومِ سفیده تو همه رنگاشی
تو عین واقعیتی توو دلِ یه رویای محال

تو فکرم می بینم ات همش
تا می بینیمت هی میرم به فکر
که کی میشه یه روز بیام خونه
با خنده بگی عشقم عصر بخیر

یه عالمه احساس عجیب
بین تو و قلبم میگذره
من شدم یه بوم نقاشی
که تو نباشی رنگش می پره

نه فقط اینجا تو سرم
من توی قلبم دارمت
نزدیک صبح آروم تو رو
به رویاها میسپارمت

به جای رویات کاش تو رو
می دیدم هر صبح روبروم
پلکاتو باز کنی روو به من
بکشی چند قلم روی بوم