بیستون من

رو سینه ام نشسته یه درد قدیمی
یه درد قدیمی دوباره جهانم رو پر کرد
ندارم به تقدیر بد اعتقادی
و تقصیر من بود که دستات دنیارو گم

… یه شب حس مبهم یه شب رمز و راز و
… یه کابوس ممتد با چشمای باز و
یه شب حس سرمای سوزنده تو استخون ام

یه شب خواب دیدم، همه خواب بودن
یه شب خواب بودی و بیتاب بودم
تنم داغ بود و چشام تار بودن
به جز من همه زیر آوار بودن

گرم بشه رگ های شهر
با خون تو با خون من
بخوابه دیگه این زمین
نلرزه بیستون من